Hij wilde de halve marathon in één uur en tien minuten lopen, ging weg voor die eindtijd en handhaafde zijn eigen tempo van achttien kilometer gemiddeld per uur. Dordtenaar Ruben Scheurwater wist zo de snel gestarte Belgische atleet Stefan Van Den Broek na een kilometer of negen te passeren en achter zich te laten. Moest Scheurwater twee jaar geleden vanwege kramp in de slotfase het onderspit delven, deze keer bleef hij ook Huub Maas voor. Kortom: een verdiende overwinning voor de atleet die van Parthenon overstapte naar Leiden Atletiek. De halve marathon is een afstand die Scheurwater (master 35) goed ligt. Zijn snelste liep hij in 1.05.43: ,,Eigenlijk was dit vandaag dan ook geen wedstrijd voor mij, er zitten nog twee tempo’s boven mijn prestatie. Ik heb op souplesse gewonnen”, vertelt Scheurwater, in het dagelijks leven boomverzorger bij gemeente Dordrecht. Hij bleef Stefan Van Den Broek bijna een minuut voor. Van den Broek is gespecialiseerd in de lange afstand en het veldlopen. Hij nam eenmaal deel aan de wereldkampioenschappen veldlopen en werd ook viermaal Belgisch kampioen.

Maximaal haalbare

Beiden waren een maatje te groot voor eerste master 45, Huub Maas uit Etten-Leur. Maas (THOR) toonde zich na afloop toch tevreden: ,,Zowel Scheurwater als Van Den Broek zijn te sterk voor mij. Scheurwater is net terug van een hoogtestage in Kenia, dat zegt genoeg. Mijn prestatie van vandaag (1.13.43) is momenteel het maximaal haalbare. Ik moest de derde plek consolideren en heb daarbij kunnen genieten van reacties uit het publiek. De omstandigheden waren prima. Ooit heb ik de halve een minuut of zes sneller gelopen, maar op een gegeven moment worden de tijden minder. Ik heb dat geaccepteerd en vind tegenwoordig plezier en sfeer heel belangrijk.” Zo denkt ook categoriegenoot Dennis Klasen (THOR) erover, die in de jaren negentig driemaal in Roosendaal won en tweemaal tweede werd. ,,Dit is voor mij een thuiswedstrijd waar ik heel graag bij ben. Na een winter met blessures ben ik weer pas een paar maanden aan het lopen. Na slechts een paar wedstrijden over 10 kilometer wist ik dat een halve marathon zwaar zou zijn. Ik heb het tempo aangepast en op zich ging het vrij soepel”, aldus Klasen.

Haaswissel

Snelste vrouw op de Cloetta halve marathon van THOR was Els van Hooijdonck uit Essen, gevolgd door de jonge Roosendaalse atlete Amber Bongertman van Road Runners Rucphen.

Winnares overall (1.27.41) Van Hooijdonck (ESAK) liep samen met haar trainingsmaat voor marathons Marc Tampère. ,,Na zestien kilometer kreeg hij klop en werd ik zijn haas in plaats van omgekeerd.” Na de zware Brabantse Wal Marathon – die de Essense huismoeder ook op haar naam schreef – en daarna nog een drietal wedstrijden in België, twijfelde Van Hooijdonck over haar deelname in Roosendaal. ,,Mijn trainer zou het verboden hebben maar die is met vakantie.” Ambert Bongertman (Achilles) finishte tweede in 1.30.51 en was hier heel blij mee: ,,Vooral de leuke sfeer voor thuispubliek en het samenlopen met een sportcoach uit Hulst droegen bij aan het succes.”

Het is de ‘Halve van Roosendaal’, maar Tom Koetsenruijter kiest morgen gewoon voor de tien kilometer. En dus niet voor de halve marathon. Niet omdat die te zwaar zou zijn, maar puur vanwege de aantrekkelijkheid van het kortere nummer. ,,De tien kilometer is voor mij veel leuker. Je loopt dan niet door het hele buitengebied, maar alleen door de straten van Roosendaal, waar veel meer publiek staat”, zegt de atleet van de organiserende vereniging THOR. Voor de 23-jarige Koetsenruijter is het morgen letterlijk een thuiswedstrijd. ,,Als je op de tien kilometer als eerste finisht, kom je ook echt alleen aan op de Markt. Bij de halve marathon finish je tussen de langzame lopers van de tien kilometer.” Koetsenruijter groeide op in Roosendaal en als atleet bij THOR. Na zijn middelbare schooltijd verkaste hij voor een jaar naar Amerika waar hij met professionals trainde. Daarna sloot hij zich in Castricum aan bij een team van wat betere lopers. Nu is Koetsenruijter nog geen half jaar terug uit Australië, waar hij een stage van zes maanden afwerkte voor zijn bachelor studie bouwkunde, specialisatie architectuur. Down Under trainde hij natuurlijk wel wat, maar liep hij geen wedstrijden. ,,Ik was bij thuiskomst volledig uit vorm en vijf kilo te zwaar”, aldus Koetsenruijter.

Ondanks dit gegeven reeg hij de zeges aaneen. In maart al won hij de tien kilometer in Oudenbosch, gevolgd door overwinningen in april in Halsteren (tien kilometer) en Oisterwijk (vijftien kilometer). Vorige maand was hij met een recordtijd de snelste in de Cheltenham Run in Stampersgat over vijf kilometer. ,,Tja”, zegt hij, ,,ik heb natuurlijk een heel sterk eindschot. Wanneer ik er in laatste vierhonderd meter nog bij ben, win ik de race meestal wel, ook al ben ik in een mindere vorm.” Ondanks de zeges in de afgelopen maanden wordt het verre van een ‘makkie’ komende zondag in zijn eigen woonplaats. Koetsenruijter: ,,Ik heb nog nooit gewonnen in Roosendaal, maar ben er wel al drie keer tweede geworden. Er verschijnen altijd wel snelle mannen aan de start. Wanneer er Kenianen meelopen, wordt het sowieso lastig. Vorig jaar was het volgens mij Alfred Cherop die mij klopte. Je weet pas bij de start, wanneer je om je heen kijkt, wie je concurrenten zullen zijn.”

Over drie weken loopt Koetsenruijter bij de NK atletiek de vijf kilometer of de vijftienhonderd meter, daar is hij nog niet uit. Halve marathons, races over vijftien, tien of vijf kilometer en de olympische mijl, hij heeft het allemaal in zijn bagage. ,,In de zomer trainen we meer op snelheid, dus dan kun je ook kortere afstanden aan. Richting de wintermaanden wordt het accent verlegd naar de weg, langere afstanden, waardoor een halve marathon weer tot de mogelijkheden gaat behoren”, verklaart hij zijn allroundschap. Zijn toekomst ziet hij echter voornamelijk op de langere afstanden. ,,Wegwedstrijden zijn het allermooiste. De ambiance, de aandacht van de media. Ik wil me daarom meer en meer toe gaan leggen op de wegatletiek. Met als uiteindelijk doel het lopen van marathons. Dat is voor mij een logische stap in mijn sportieve loopbaan.” Een voorproefje hiervoor wordt de marathon van Amsterdam in oktober, waar hij gaat hazen voor zijn goede vriend Edwin de Vries, die daar zijn marathondebuut zal maken. Zijn eigen debuut op de 42,195 meter moet dan in het voorjaar van 2018 volgen. Waar dat zal zijn, weet hij nog niet. ,,Rotterdam is natuurlijk een optie, maar ook een marathon in het buitenland sluit ik niet uit.”

Droom

Zijn droom is om deel te nemen aan een internationaal toernooi. ,,Een EK of WK zou mooi zijn, op de marathon dus.”

Momenteel is de topsport nog goed te combineren met zijn studie. ,,Het is een kwestie van prioriteiten stellen, een goede omgeving voor jezelf realiseren. Je moet je week zo indelen dat je geen trainingen hoeft te missen. Dat lukt nog steeds goed.” ,,Maar”, zo vervolgt hij, ,,straks wanneer ik op zoek zou moeten naar een fulltime job, zal dat moeilijker worden. Dan zou het fijn zijn een werkgever te vinden die zelf affiniteit heeft met de sport. Of een goede sponsor vinden, waardoor je parttime kan werken en genoeg uren over hebt om te trainen.” Erg druk maakt Koetsenruijter zich daar nog niet over. ,,Ach ja, dat is voor de toekomst. Als ik afgestudeerd ben, ga ik nog een Masteropleiding volgen. Dus voorlopig ben ik nog wel even student en kan ik grotendeels zelf mijn tijd indelen.” Terug naar het heden. Koetsenruijter heeft zin in zondag, de verwachte hoge temperaturen deren hem niet. ,,Hoe warmer hoe beter”, zegt hij. ,,Mooi barbecue-weer betekent dat het druk wordt langs het parcours. We lopen ook daadwerkelijk door de wijk waarin ik ben opgegroeid, er zullen daarom veel bekenden langs de weg staan, mooier kan het haast niet.”

Even later namen zowel hij als Koetsenruijter deel aan de 3000 meter. De Backer zorgde voor een voortreffelijk strak tempo waarmee THOR-master Eltjo van Mechelen zijn wens in vervulling zag gaan. ,,Het clubrecord van 9,02 minuten is aangescherpt. Doordat ik in een tussenfase gas gaf om dichter bij Manuel te komen, is het ook gelukt om onder de negen te duiken.” Van Mechelen kreeg na de race van 8.59,26 minuten applaus van vader Rob -samen met Toos van Eekelen  en Cor van Beurden- de ereleden van de 90-jarige atletiekclub.

Het laatste onderdeel, het speerwerpen, werd een prooi voor Julian de Leeuw van AV Sprint. De talentvolle junior uit Breda prikte zijn speer in zijn tweede poging na 55,15 meter in de Roosendaalse grond. ,,Valt niet tegen zo in deze feestweek”, grijnsde de net voor zijn vwo geslaagde sportman.